Kempen~Broek
Op de grens van Belgisch en Nederlands Limburg met Noord-Brabant ligt Kempen-Broek, een groot, eigenzinnig landschap dat zich niet aan grenzen stoort. Het is het restant van een uitgestrekt moeras, een vlakte waarin verschillende beken samenvloeien. Soms recht voor de raap maar hier en daar kronkelend mooi! Een aantal hoger gelegen, droge zandruggen steken boven
Land van Kalk
Het Land van Kalk kent een fascinerende geschiedenis vanaf de Romeinen (Via Belgica en Villa Voerendaal), de Middeleeuwse kastelen en hoeves tot de 19e eeuwse kalkdorpen. Het Land van Kalk is het Euregionale plateau van Kunradersteen dat loopt van Aken via Bocholtz tot Voerendaal. Dit gebied heeft grote kwaliteiten: het unieke natuurgebied Kunderberg, de plateau’s
Linnerheide – Mortelshof
Tussen Linne en Sint-Odiliënberg liggen de Linnerheide en de Mortelshof [125 ha], een afwisselend gebied waarin naald- en loofbossen, en een groot akkercomplex elkaar afwisselen. Het gebied ligt geïsoleerd in het verder intensief gebruikte landbouwgebied in deze regio. De Linnerheide is op wegen en paden vrij toegankelijk voor voetgangers. Honden mogen aangelijnd mee. De Mortelshof
Mechelderbeekdal
Langs de Hermansbeek en de Lombergbeek, zijbeken van de Geul, liggen hooilandjes, heggen en bosjes. In de hooilanden komt veel kwel voor; ook worden ze regelmatig overspoeld door de beken. Sommige hooilandjes zijn wat ruiger, daar groeit meer moerasspirea. Door elk jaar te hooien, probeert Natuurmonumenten hier planten als herfsttijloos, knolsteenbreek, gevlekte orchis en slanke
Nationaal Landschap Zuid-Limburg
Nationaal Landschap Zuid Limburg is een rivierterrassen landschap, doorsneden door diep ingesneden dalen, waarbij de rotsachtige ondergrond dagzoomt in de steile dalhellingen. Waar de ondergrond ondoorlatend is ontspringen bronnen die vervolgens als bronbeekjes afwateren op de Geul, de Gulp, de Geleenbeek en de Maas. Deze landschappelijke opbouw geeft over een korte afstand een grote afwisseling
Nationaal park De Groote Peel
Nationaal Park De Groote Peel ligt op de grens van Limburg en Noord-Brabant, in de driehoek Meijel – Asten – Nederweert. Staande in het centrum van de Groote Peel vallen de kerktorens van deze dorpen op. Het gebied is 1500 hectare groot en wordt niet doorsneden door autowegen, hoogspanningsleidingen of andere ontsierende infrastructurele werken. De
Nationaal park De Maasduinen
Het nationaal park de Maasduinen dankt zijn naam aan de opvallende stuifzandruggen die paraboolduinen worden genoemd. Deze paraboolduinen zijn ontstaan tegen het einde van de laatste ijstijd. Grote delen van Noord- en Midden-Limburg waren toen bedekt met een laag dekzand. Door de wind werd dit zand opgeblazen tot zandruggen en hoefijzervormige duinen. Gerelateerde berichten: Nationaal
Nationaal park De Meinweg
Het nationaal park De Meinweg is geologisch gezien van grote betekenis, door het voor Nederland unieke terrassenlandschap, met een drietal steile overgangen tussen de verschillende terrassen. Deze zijn ontstaan door erosie van de in het verre verleden door Rijn en Maas afgezette sedimenten én door verschuivingen in de aardkorst. Het totale hoogteverschil tussen de drie
Noordal
Verspreid langs de beek de Noor liggen drassige hooilanden (beemden), moerasbos, hoogstamboomgaarden en droge hellingen. In de hooilandjes groeien onder meer reuzenpaardenstaart, knolsteenbreek en bosbies. Het Noordal bestaat uit vier delen: Wolfsberg, Bergenhuizen, Noorbeemden en Matzedelle. Glanrund Tot aan het begin van de 19de eeuw kwam het Glanrund in Zuid-Limburg voor. Daarna verdween het
Rivierpark Baarlo-Blerick
Langs de Maas tussen Baarlo en Venlo ligt een vrijwel aaneengesloten lint van rivieroeverreservaten met grasland en ruigtes: Raayweiden, Blericker Nak, Romeinenweerd in Venlo-Blerick en het Berckterveld in Baarlo [Rijkswaterstaat]. Enkele plassen met eromheen wilgenbos bieden variatie. Zuidelijk van Hout-Blerick ligt de Tangkoel, een plas omringd door elzenbroekbos, als binnendijkse uitloper van het rivierpark. Hier
Rivierpark Venlo-Velden
Tussen Tegelen en Velden liggen op de Maasoever natuurgebieden met een totaal oppervlak van 70 ha. Ze worden als riviernatuur beheerd, waarbij jaarrondbegrazing door galloways een belangrijke rol speelt. Grasland, ruigtes en wilgenstruweel met enkele bomen zijn beeldbepalend. De gebieden zijn vrij toegankelijk voor wandelaars en voor fietsers via de fietspaden. Het is struinnatuur, daarom
Ruschergroeve
Ten zuidoosten van Schinveld ligt de voormalige zandgroeve de Ruscher (11 ha). In 1992, bij het 60-jarig bestaan van de Stichting, schonk DSM de groeve en een grasland- en bosperceeltje aan Het Limburgs Landschap. Groeve en percelen kunnen vanaf openbare wegen en paden worden overzien. Via klappoorten kunt u in de groeve komen. Buslijn 28
Sarsven en de Banen – Schoorkuilen
Ten zuidoosten van Nederweert-Eind liggen meerdere vennen van Het Limburgs Landschap, onder andere het Sarsven, de Banen en de Schoorkuilen. Rondom liggen verlandingszones, bossen en graslanden. De totale oppervlakte van het gebied beslaat 218 ha. Buslijn 82 (halte Wellenstein) passeert het Sarsven en de Banen. Door het gebied lopen enkele voor wandelaars vrij toegankelijke paden.
Schinveldse Bossen
Dit is het grootste aaneengesloten bosgebied in Zuid-Limburg. Het ligt op de helling van een beekdal en gaat geleidelijk over in de vochtige graslanden langs de beek. Op sommige plaatsen komt kwelwater aan de oppervlakte door twee dikke ondoorlaatbare kleilagen in de bodem. Het bos wordt plaatselijk onderbroken door landbouwpercelen en groeven die zijn ontstaan
Selzerbeekdal
Deze droge helling en het drassige grasland liggen langs de Hermansbeek. Dit is een zijbeekje van de Selzer- of Sinselbeek, die langs de Duitse grens stroomt. De Hermansbeek stroomt zo snel dat hij het karakter van een bergbeekje heeft. In de beek groeit beekpunge. Langs de beek staan elzenbosjes en struweel. Hermansbeek Het grasland beheert
Agenda
